O obxectivo destas páxinas é describir, nun percorrido diacrónico, a contribución da narrativa galega ao proceso de codificación de modelos dunha a suposta identidade galega, revelando ao tempo como a evolución do xénero non sempre foi progresiva senón que tamén coñeceu unha serie de fases involutivas e de estancamento, e como o propio xénero narrativo foi modificando os obxectivos prioritarios do seu desenvolvento, en función da aparente necesidade de impor determinados paradigmas. Xa que logo, veremos tamén como o proceso estivo estreitamente vencellado por unha honda ao proceso de normalización lingüística (sobre todo no que atingue á formanción do estándar) e por outra á paseniña consolidación dun sistema literario autónomo.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados