XIX. mendean Argazkigintzaren sorrerak era askotako iraultza ekarri zuen Artearen mundura. Asmakizun berriak zehaztasunez beteriko irudi finkoa eskaintzen zuen, ordura arte erabat ezezaguna zena. Baina lehenengo argazki-irudien errealismoak gabezia garrantzitsua zuen: kolorea. Zuribeltzeko irudi berrien bizitasun faltaren aurrean artistek zein argazkilariek material artistikoak erabili zituzten. Kontuan hartzen badugu paper gaineko produkzioa ikaragarria izan zela, paperezko euskarria zuten argazkiak izan ziren gehien koloreztatu zirenak, eta horiek dira lan honetan aztertu direnak.
Orain arte gutxiren arreta jaso dute eta horrek haiei buruzko ezagutza urria izatea eragin du. Horregatik, Argazkigintzaren kontserbazioan dagoen hutsunea betetzeko asmoz, honako ezaugarri hauek ikertu ditugu: koloreztatzeko zein argazki-prozesu aukeratu zituzten, zein material erabili zituzten kolorez hornitzeko, noiz egin zuten eta horrek guztiak nolako eragina izan duen argazkiaren egonkortasunean.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados