Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Epidemiología y factores determinantes en las complicaciones implantológicas: tratamiento y prevención de las mismas

  • Autores: A. Lezcano Fisure
  • Localización: Revista vasca de odonto-estomatología = Odontoestomatologiaren Euskal aldizkaria, ISSN 1695-2286, Vol. 20, Nº. 2, 2010, págs. 10-20
  • Idioma: español
  • Enlaces
  • Resumen
    • español

      La historia de los tratamientos quirúrgicos está repleta de literatura sobre las complicaciones de todo tipo de tratamientos, pero por éllo, la cirugía, en el intento de mejorarse día a día avanza sin límites, ayudada por especialistas que en su actividad cotidiana han desarrollado su profesión con afán de superación junto a la idea sana de transmitir desinteresadamente conocimientos al resto de la profesión.

      Este es un artículo basado en nuestra experiencia pero fundamentalmente en la bibliografía existente, queriendo con él aportar, de forma esquemática, pequeños pero necesarios conocimientos al genera lista para su práctica diaria.

      Para obtener resultados adecuados en la técnica de implantes endóseos es necesario no sólo que éstos sean estériles, de un material biocompatible sino que además sean quirúrgicamente insertados con una técnica atraumática que evite sobre todo la contaminación y el sobrecalentamiento del tejido óseo en la preparación del lecho receptor, fundamentalmente en implantes autoroscantes.

      Los implantes nos permiten ofrecer una tecnología segura y predecible con el caso 95-97 % de éxito y que permitirá al paciente dar un paso hacia delante, mejorando su calidad de vida, recuperando la funcionalidad perdida, e incluso conseguir una estética perdida y a veces parecida a la original.

      Las complicaciones podemos resumirlas en: incluso hasta un 10-15% de los pacientes - complicaciones inflamatorias e infecciosas.

      - complicaciones protésicas.

      - complicaciones intraoperatorias (en menor proporción).

      Importante; no siempre asociadas estas complicaciones a la pérdida de los implantes.

      Deberemos tener en cuenta multitud de parámetros a controlar:

      Evitar pacientes muy fumadores, paciente que ingiere antagonistas del calcio, hidantoinas ...

      No utilizar en exceso la técnica en una fase, en inicio con mejor de dos actos e intentar al inicio no colocar injertos en bloque o RTG asociada, o técnica de elevación de seno, dejándolo a cirujanos más veteranos.

      Intentar evitar una mala planificación de los casos, dar tiempo para analizarlos.

      Intentar evitar una radiología previa insuficiente, orto e incluso protocolizar el uso de TAC con férulas quirúrgicas o no.

      Evitar la falta de comunicación entre prostodoncista y cirujano oral, fundamentalmente en relación a como realizar las extracciones previas, atraumáticas, sin fórceps y con suturas.

      Intentar evitar la mala comunicación con el paciente, que presenta expectativas no realistas ...

      Como evitar el fracaso ... ¿evitaremos intencionada­mente éstos y muchos más casos? La técnica quirúrgica de implantes implica realizar tratamientos y en ocasiones deberemos realizarlos en pacientes no ideales, no sólo trataremos casos de no fumadores, sin patologías asociadas, con huesos adecuados en grosor ... sino también en casos adversos que nos condicionan a una mejor planificación previa y una depurada manipulación quirúrgica y prostodóntica.

    • euskara

      Tratamendu kirurgikoen historian maiz aipatzen dira era guztietako tratamenduek sortutako konplikazioak; horregatik, kirurgiak mugarik gabe egiten du aurrera, egunez egun hobetzeko asmoarekin, espezialisten laguntzarekin. Izan ere, espezialista horiek hobera egiteko nahiarekin aritu ohi dira beren eguneroko jardunean, eta horrekin batera nahi bat izaten dute, hots, beren ezagutza modu desinteresatuan transmititzea lanbidearen gainerako kideei.

      Artikulu hau gure esperientzian oinarritzen da, baina batez ere eskura dagoen bibliografian. Beraren bidez, modu eskematikoan, beharrezkoa den ezagutza transmititu nahi diogu orotariko profesionalari, bere eguneroko praxiari begira.

      Hezur-barneko in planteen teknikak emaitza egokiak lortu ahal izateko, inplante horiek esterilak izan behar dira eta material biokonpatiblez eginak izan, eta, gainera, traumatikoa ez den teknika batez txertatu behar dira kirurgikoki, zeren oso garrantzitsua aita hezur-ehunaren kutsadura eta gehiegizko berotzea saihestea, inplantea hartuko duen ohea prestatzean. Hori bereziki garrantzitsua da berez hariztatzen diren inplanteetan.

      Inplanteei esker teknologia segurua eta iragargarria eskain dezakegu, % 95 eta % 97 bitarteko arrakasta lortuz; horren bitartez, pazienteak aurrerapauso bat eman ahal izango du, bere bizi-kalitatea hobetuz, galdutako funtzionaltasuna berreskuratuz, eta batzuetan galdutako estetika ere lortuz, zenbaitetan jatorrizkoaren antzekoa.

      Konplikazioak hauexek izan daitezke, laburbilduta -pazienteen % lO-lSen kasuan ager daitezke-:

      - Hantureieta infekzioei lotutako konplikazioak.

      - Konplikazio protesikoak.

      - Ebakuntzaren barneko konplikazioak (proportzio txikiagoan).

      Garrantzitsua: konplikazio hauek ez daude beti lotufa inplanteen galerarekin.

      Kontuan hartu eta kontrolatu beharreko parametroak asko dira:

      Asko erretzen duten pazienteak saihestu behar ditugu, eta baita kaltzioaren antagonistak, hidantoiak eta horrelakoak hartzen dituztenak ere.

      Ez da gehiegi erabili behar fase bateko teknika; hasieran hobe da bi tartekoa erabiltzea; saiatu behar da hasieran ez jartzea bloke-txertaketarik edo horri atxikitako RTGrik; halaber, komeni da sinuak altxatzeko teknika saihestea, zirujau beteranoagoei utziz.

      Saiatu kasuen plangintza txarra saihesten; denbora nahikoa hartu kasuak aztertzeko.

      Saiatu aurretiko erradiologia nahikoa izatea; halaber, saia daiteke TACen erabilera protokolizatzea, oholtxo kirurgikoekin edo horrelakorik gabe.

      Prostodontzistaren eta aho-zirujauren arteko komunikaziorik eza saihestu, batez ere aurretiko erauzketak egiteko moduari dagokionez, hots, traumarik gabe, forzepsik gabe eta suturekin.

      Pazientearekiko komunikazio txarra saihestu, batez ere errealistak ez diren itxaropenak dituenean ...

      Porrota nola saihestu ... saihestuko ote ditugu nahita kasu hauek eta beste asko? Inplanteen teknika kirurgikoak tratamenduak egitera behartzen du, eta batzuetan idealak ez diren pazienteekin egin beharko ditugu; izan ere, gure pazienteak ez dira beti izango pertsona ez-erretzaileak, atxikitako patologiarik gabekoak, hezur lodiera egokia dutenak ... Aitzitik, batzuetan kasu problematikoak izango ditugu, eta horiek behartuko gaituzte aurretiko plangintza hobetzera eta manipulazio kirurgiko eta prostodontiko egokia aplikatzera.

    • English

      History related to surgical treatments is full of Iiterature dealing with complications associated with all kinds of treatments, although surgical pradice has been significantly enhanced by specialists who do not only want to excel in their work, but are also openly willing to hand down their knowledge to other members of their profession.

      Although this paper is based on our experience, it is also c10sely related to the existing literature. It aims to provide, in a schematic manner, minor although highly necessary knowledge that general practitioners require for their daily practice.

      In order to obtain suitable outcomes when using techniques involving endosseous implants, it is not only necessary for the latter to be sterile and made of a biocompatible material, but they must also be inserted surgically by means of an atraumatic technique that mainly prevents contamination and tissue overheating when preparing the receiving bed, especially whenever self­tapping implants are used.

      Implants provide us with a safe & predidable technology whose 95-97 % success rate allows patients to improve their quality of life, recover any lost functionality and obtain an aesthetic finish that is sometimes c10se to what they had in the first place.

      Complications can be summarised as follows in 10 to 15% of the patients - inflammatory and infectious complications.

      - prosthetic complications.

      - intraoperative complications (to a lesser extent).

      It is important to note that these complications are not always associated with loss of implants.

      We must also bear in mind the many parameters to be monitored:

      Avoid heavy smokers, patiénts taking calcium antagonists, hydantoins ...

      Do not use the single stage technique too often as it is preferable to employ a two-stage approach and to not attempt to place associated RTG or block grafts nor use sinus elevation techniques that should only be performed by more experienced surgeons.

      Try to avoid improper case planning and always allow for sufficient time to perform an accurate analysis.

      Try to avoid insufficient prior radiology or ortho and establish a protocol for CAT scan use with or without surgical splints.

      Bridge communication gaps between the prosthodontist and the oral surgeon, mainly in relation to how atraumatic extradions are to be performed, without forceps and with sutures.

      Try to avoid an improper communication with patients characterised by unrealistic expectations ...

      How to avoid failures ... ¿shall we avoidcertain cases intentionally? The surgical implant technique means that treatments sometime have to be carried out on non-ideal patients. We shall not only treat non-smokers without associated pathologies and suitable bone thickness ... but also adverse cases that require careful case planning as well as a skilful surgical and prosthodontic approach.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno