Resumen de Los otros noruegos de Caneliñas: la campaña ballenera de 1929
- español
El préstamo al autor de un documento inédito de la Compañía Ballenera Española, el libro de salarios de 1929, ha revelado nuevos datos sobre la actividad de los balleneros noruegos en Galicia en el siglo XX. Ello exige actualizar lo que sabíamos sobre su presencia en la factoría de Caneliñas, donde interrumpieron la actividad en 1927 ante la disminución de capturas (sobre todo en el estrecho de Gibraltar), la consiguiente caída de los beneficios y el aumento de los costos de explotación; además del interés de los directivos noruegos por trasladar el marco de operaciones al Antártico. El fracaso en 1928 de la Compañía Ballenera Internacional, que tenía previsto mantener operativa la factoría, marcó el destino a corto plazo de Caneliñas. Sin embargo, ahora sabemos que en 1929 la factoría fue reactivada breve y coyunturalmente al recalar allí la flota adquirida ese año por S. Foyn Bruun y A. von der Lippe, antes de unirse a su nueva factoría flotante (el Pontos) y partir rumbo al Antártico. Esta nueva fuente ha aportado valiosa información de la que carecíamos, como la organización del trabajo, la relación nominal de los trabajadores noruegos, sus salarios o las primas por captura y producción entre otros datos. Son «los otros balleneros» noruegos de los que nada sabíamos hasta el presente trabajo.
[gl] O préstamo ao autor dun documento inédito da Compañía Ballenera Española, o libro de salarios de 1929, revelou novos datos sobre a actividade dos baleeiros noruegueses en Galicia no século XX. Polo tanto hai que actualizar o que sabiamos sobre a súa presenza na factoría de Caneliñas, onde interromperon a actividade en 1927 ante a diminución das capturas (sobre todo no estreito de Xibraltar), a conseguinte caída dos benefi cios e o aumento dos custos de explotación; ademais do interese dos directivos noruegueses por trasladar o marco de operacións ao Antártico. O fracaso en 1928 da International Whaling Company, que tiña previsto manter operativa a factoría, marcou o destino a curto prazo de Caneliñas. Non obstante, agora sabemos que en 1929 a factoría foi reactivada breve e conxunturalmente ao recalar alí a frota adquirida ese ano por S. Foyn Bruun e A. von der Lippe, antes de unirse a súa nova factoría fl otante (o Pontos) e partir rumbo ao Antártico. Esta nova fonte achegou valiosa información da que careciamos, como a organización do traballo, a relación nominal dos traballadores noruegueses, os seus salarios ou as primas por captura e produción entre outros datos. Son «os outros baleeiros» noruegueses dos que nada sabiamos ata o presente traballo.
- English
A previously unknown document from the Compañía Ballenera Española (Spanish Whaling Company), ceded to the author of this article, reveals new facts about the Norwegian whalers´ activity in Galicia in the 20th. century. Therefore an updating of what we know about their activity at the Caneliñas factory becomes unavoidable. This activity was interrupted in the year 1927 due to the decreasing number of captures, especially in the Straits of Gibraltar, with a decrease in the Company´s benefits and an increase in production costs, and the interest shown by the Norwegian management to relocate their activity in the Antarctic area. The 1928 failure on the part of the International Whaling Company to keep the factory open sealed the short term destiny of the Caneliñas factory. However, in 1929 the factory was briefly reopened again for a short period, when the newly acquired fleet that same year by S. Foyn Bruun and A. von der Lippe anchored there before joining their new floating factory, the Pontos, in their course to the Antarctic Ocean. This new documental source –the salaries register of CBE for the year 1929– provides a most valuable and previously unavailable information such as the work organization, a list of the company´s payroll, specifying salaries and production and capture bonuses, and many other facts. These are «he other Norwegian whalers», of whom nothing was known up to this moment, as the present article is going to show.
- galego
O préstamo ao autor dun documento inédito da Compañía Ballenera Española, o libro de salarios de 1929, revelou novos datos sobre a actividade dos baleeiros noruegueses en Galicia no século XX. Polo tanto hai que actualizar o que sabiamos sobre a súa presenza na factoría de Caneliñas, onde interromperon a actividade en 1927 ante a diminución das capturas (sobre todo no estreito de Xibraltar), a conseguinte caída dos beneficios e o aumento dos custos de explotación; ademais do interese dos directivos noruegueses por trasladar o marco de operacións ao Antártico. O fracaso en 1928 da International Whaling Company, que tiña previsto manter operativa a factoría, marcou o destino a curto prazo de Caneliñas. Non obstante, agora sabemos que en 1929 a factoría foi reactivada breve e conxunturalmente ao recalar alí a frota adquirida ese ano por S. Foyn Bruun e A. von der Lippe, antes de unirse a súa nova factoría flotante (o Pontos) e partir rumbo ao Antártico. Esta nova fonte achegou valiosa información da que careciamos, como a organización do traballo, a relación nominal dos traballadores noruegueses, os seus salarios ou as primas por captura e produción entre outros datos. Son «os outros baleeiros» noruegueses dos que nada sabiamos ata o presente traballo.
