Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Resumen de La “Muy Noble y Leal” ciudad de Santiago del Estero: La “madre de ciudades” y la instauración del IV Centenario de su fundación

César Daniel Gómez, José Vicente Vezzosi

  • español

    Varias publicaciones aparecidas a fines de la década de 1940,reavivaron el debate sobre el fundador y la fecha de fundación de la ciudad de Santiago del Estero. En las figuras deAlfredo Gargaro, presidente de la Junta de Estudios Históricos de Santiago del Estero, y del Fray Mercedario Eudoxio del Jesús Palacio se encarnaban las tesis aguirrista (que sostenía que la fundación la había efectuado Francisco de Aguirre en 1553) y pradista (argumentaba que había sido Nuñez del Prado el fundador en 1550) respectivamente. En 1952 el gobierno de la provincia, bajo el mando del peronista Francisco Javier González, encomendó a la Academia Nacional de Historia la tarea de dictaminar al respecto. El fallo favoreció la posición impulsada por Gargaro,y habilitó la institucionalización del discurso aguirrista y los festejos conmemorativos del IV Centenario en 1953 que contaron con la presencia del presidente Perón. En este trabajo se analizael proceso de consagración de un determinado relato sobre la fundaciónque se enmarca en la enunciación de un discurso sobre la identidad en un momento de consolidación del peronismo en la provincia, con el objetivo de considerarel uso y el sentido que los distintos actores involucrados le otorgaron a esos discursos, focalizando en aquel que se construyó desde el gobierno de la provincia.Se sostiene que más allá de la identificación de la fecha y el fundador con alguna corriente en particular, el marco celebratorio emerge como una coyuntura que habría permitido un cuadro de legitimación mutua entre lo político y lo histórico.

  • português

    Várias publicações surgiram no final da década de 1940 revivendo o debate sobre o fundador e data da fundação da cidade de Santiago del Estero. Nas figuras de Alfredo Gargaro, presidente do Conselho de Estudos Históricos de Santiago del Estero e de Fray Mercedario Eudoxio de Jesús Palacio, a tese foi encarnada Aguirrista (que sustentou que a fundação foi feita por Francisco de Aguirre em 1553) e pradista ( argumentou que Nuñez del Prado tinha sido o fundador em 1550), respectivamente. Em 1952, o governo da província, sob o comando do peronista Francisco Javier González, confiou à Academia Nacional de História a tarefa de ditar ao respeito. O governo favoreceu o cargo promovido por Gargaro e permitiu a institucionalização do discurso aguirrista e celebrações comemorando o IV Centenário em 1953, que contaram com a presença do Presidente Perón. Este artigo analisa o processo de consagração de um relato específico da fundação que é enquadrado na enunciação de um discurso sobre identidade em um momento de consolidação do peronismo na província, com o objetivo de considerar o uso e o significado que os diferentes atores envolvidos deram a esses discursos, enfocando o que foi construído a partir do governo da província. Argumenta-se que, além da identificação da data e do fundador com alguma corrente particular, o quadro de celebração surge como uma conjuntura que permitiria uma imagem de legitimação mútua entre o político e o histórico.

  • English

    Several publications appeared in the late 1940s, revived the debate about the founder and date of founding of Santiago del Estero city. In the figures of Alfredo Gargaro, Junta de Estudios Históricos de Santiago del Estero president, and of Fray Mercedario Eudoxio de Jesús Palacio, was incarnated aguirrista (who maintained that the foundation was made by Francisco de Aguirre in 1553) and pradist (argued that Nuñez del Prado had been the founder in 1550) thesis respectively.In 1952 the province government, under command of the Peronist Francisco Javier González, entrusted to Academia Nacional de Historia the task to dictate about it. The failure favored the position promoted by Gargaro, and enabled the institutionalization aguirrista discourse and celebrations commemorating the IV Centennial in 1953 that were attended by President Perón. This paper analyzes the process of consecration of a specific report of the foundation that is framed in the enunciation of a discourse on identity in a moment of consolidation of Peronism in the province, with the aim of considering the use and the meaning that the different actors involved gave to these speeches, focusing on the one that was built from the government of the province. It is maintained that beyond the identification of the date and the founder with some particular current, the celebratory framework emerges as a conjuncture that would have allowed a picture of mutual legitimation between the political and the historical.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus