Ikastea pozik egin behar den aktibitatea da. Ikasleek pozik etorri behar dute eskolara", hau da Eugenio Ibarzabalek behin eta berriro azpimarratzen duen mezua.
Bere ustez, bizitza ezingo litzake ulertu inguruarekiko kalitatezko harremanak ematen ez badira, azken batean bizitza ez al da hori? Irakaste-ikastearen prozesua bizitzako esparru desberdinetara heda daiteke, honela iniziatibak eta aportazioak dira eguneroko erreflexiora bultzatzen gaituzten instrumentuak.
Hezkuntzan ez dago motibazio faltarik. Egun somatzen den apatiaren arrazoiak beste bide batzutatik datozkigu, metodologi baten beharra, planifikazioa marko egokietan planteatzea, eskemak argi izatea, eguneroko ebaluaketari benetako jarraipena egitea eta aldaketa kulturalei irekiak egoteak bai espazioan eta jakindurian dira besteak beste ikasleekiko harremana zabalduko digutenak. Berrikuntzetan sinisteak ilusioa berreskuratzen lagunduko digu.
Berrikuntza hauek egin nahiean dabil Eugenio Ibarzabal duela bi urtez egiten ari den kalitateari buruzko ikerketen bidez.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados