Resumen de Itsas estazio biologikoen historia eta kostaldeko bioaniztasunaren ikerketa.
- English
The sea is not the normal living place for us, humans. It is not our habitat and during a big part of our history it has been the pass way, or the void, in between lands. In that way, the organisms that inhabit the oceans and their characteristics have been mostly unknown during centuries. In our difficulty to approach the sea, we have faced the need of developing special skills and infrastructures. We need vessels and specific sampling methods, but also research infrastructures and shelter places permanently placed near the seashores. In general, most of the biodiversity in all the oceans can be found in the coastal areas, since the interface between land and sea allows the blossoming of life. The study of this biodiversity is in fact the mission of marine biological stations since their conception in the xixth century. These are institutions created to shelter travelling scientists; «rest stop sites» that offer research infrastructure, equipment, protection, trained help and background knowledge to visitors. In this 150 years long journey marine organisms have provided avenues for basic science at the forefront of research through the utilization of marine model organisms. In the same way, marine life has provided opportunities to exploit resources useful for the humankind (fisheries, marine aquaculture…), while the development of «Blue Biotechnology» holds the promise to contribute to the socioeconomic development of maritime regions.
- euskara
Itsasoa ez da guretzat, gizakiontzat, ohiko bizi-eremua. Ez da gure habitata eta gure historiaren zati nagusian lur-eremuak banatzen zituen pasabidea edo amildegia baino ez da izan. Horretan, bertan bizi diren organismoak eta haien berezitasunak arrotzak izan zaizkigu mendeetan zehar. Itsasoarekiko hurbilketan dugun zailtasun horretan gizakiok trebezia eta azpiegitura bereziak garatzeko beharrean aurkitu gara. Itsasontziak eta laginketa-metodo aproposak behar ditugu, baina baita itsasotik hurbil egonkorki kokatuak dauden ikerketa-azpiegiturak eta «egoitzak» ere. Izan ere, eta oro har, kostaldeetan aurkitzen da itsaso guztietan bioaniztasun ugariena, lurraren eta itsasoaren arteko mugak biziaren loratzea ahalbidetzen baitu. Aniztasun horren ikerketa izan da itsas estazio biologikoen xedea xix. mendetik. Haien ikerketa-bidaian zientifikoei egoitza eskaintzeko sortutako ikerketa-azpiegiturak, tresneria, babesa, eta trebatutako laguntza zein oinarrizko ezagutza eskaintzen dituzten «itsas geltokiak». 150 urte luzeetako bidaia honetan, itsasoko organismoek lehen lerroko oinarrizko ikerketarako bideak eman dituzte (itsas eredu biologikoen erabileraz). Gainera, itsasoko izakiok gizakiontzat ezinbesteko baliabideak ustiatzeko aukerak eman dituzte (arrantzua, itsas akuikultura…), «bioteknologia urdina»ren garapenarekin itsas eskualdeen garapen sozioekonomikorako etorkizunezko promesa bilakatu diren bitartean.
