La sociedad tradicional valoraba la sexualidad y la reproducción de distinto modo que la sociedad industrializada.
Se analizan los ritos de fertilidad en santuarios cristianos, así como los más primitivos, vinculados con piedras, agua o vegetales que han perdurado en el País Vasco, comparándolos con prácticas similares de otros lugares.
Se subraya el simbolismo fálico o vaginal, crudamente naturalista de estas prácticas, especialmente en los santuarios de Sandaili y Santa Casilda.
Traditional and industrial societies have always walved sexuality and reproduction indifferents ways.
Fertility rites in christian sanctuaries are analised, as are the most primitive ones, related to stones, water and vegetables that have survived in the Basque Country, and compare to similar practices in other places.
Phallic or vaginal symbolism is emphasized, so naturalistic, in these practices especially in Sandaili and Santa Casilda santuaries.
Aintzinako gizartean sexualitatea eta bisorkundea beste modu hatera ikusten ziren.
Euskal Herriko emankortasun erritoak aztertzen dira santutegi kristinauetan eta, eurekin hatera, zaharragoenak harri, ure edo landarekin lotuta dagozenak, beste leku batzuetakoekin parekatuta.
Azpimarratzen da Sandaili eta Santa Casildako santutegietan betetzen diren erritoen naturtasuna, zakil edo tutun antzeko irudizkoak.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados