The tragedy “Erophile” by Georg Chortatsis (ca. 1600) is one of the outstanding masterpieces of Greek literature. This study analyses the sophisticated use of word repetition and climax in structuring monologues and extended parts of speech in dialogues, creating rhetoric figures which are stimulating rhythm and involvement. These language orientated strategies are integrated in the calculation of specific dramatic situations.
Η τραγωδία “Ερωφίλη” του Γεωργίου Χορτάτση (περ. 1600) είναι ένα από τα εξέχοντα εξαιρετικά έργα της Ελληνική λογοτεχνίας. Αυτή η μελέτη αναλύει τη σεσοφισμένη χρήση της επανάληψης λέξεων και της κλιμάκωσης στη δόμηση μονολόγων ή εκτενών ρήσεων σε διαλόγους, δημιουργώντας ρητορικά σχήματα τα οποία διεγείρουν ρυθμό και μέθεξη. Αυτές οι λογοτεχνικές στρατηγικές εντάσσονται στον σχεδιασμό συγκεκριμένων δραματικών καταστάσεων.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados