Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


Resumen de Población reproductora de milano real Milvus milvus L., 1758 en Gipuzkoa en 2020

Mikel Olano, Aitor Galdos, Iraitz Zubeldia, Fermín Ansorregi, Jon Ugarte, Rober Hurtado, Aitzol Urruzola, Haritz Beñaran, Tomás Aierbe Arcelus, Mari J. Azurmendi, Javier Vázquez, Aitor Lekuona, Iñigo Mendiola Gómez, Juan Arizaga Martínez

  • español

    A lo largo de lo que va de siglo se viene observando en Gipuzkoa un posible aumento de la población nidificante de milano real Milvus milvus. Si bien parcialmente esta realidad se ha asociado a un incremento en el esfuerzo de muestreo, el proceso de colonización y aumento poblacional de la especie en la provincia parece evidente. Así, de la ausencia de aves reproductoras dada según el censo de 2004 se pasó a algo más de 20 parejas durante el periodo 2014-2015. En un contexto de declive en muchas zonas de España, la realidad de la especie en Gipuzkoa supone, hasta cierto punto, un caso anómalo. En este contexto, durante los últimos años se ha invertido un esfuerzo notable en el seguimiento de la especie. Este artículo resume los resultados del seguimiento de milano real en Gipuzkoa, actualizado para la temporada de cría de 2020. Se detectaron 32 territorios (parejas).

    La distribución de estos nidos en la provincia no es uniforme, ya que se detecta una con- centración más alta de ellos en el sector más sudoriental del territorio. Se registró un éxito de cría alto (85,2%), así como una productividad de 2,0 pollos/pareja (rango: 1-3; 1,4 pollos/pareja se sumamos, también, las parejas que no llegaron a reproducirse), lo que confirma que Gipuzkoa es una zona buena para la reproducción de la especie. Esto puede jugar un papel clave no sólo en un posible proceso de consolidación de la población en la región, sino de colonización y reforzamiento poblacional en regiones limítrofes. Siendo Gipuzkoa una provincia muy forestal, el milano real tiende a ocupar zonas con mayor superficie relativa de hábitats abiertos, lo cual pone de relieve el valor de la campiña en la conservación de la especie. En este contexto, es importante impulsar el desarrollo de estu- dios orientados a determinar el uso del territorio así como las características que definen qué tipo de campiña es óptima para el milano real

  • euskara

    Mende honen joanean Gipuzkoan ikusten ari gara Miru gorri Milvus milvus populazio kumatzailearen gorakada izan litekeena. Gorakada hori, behaketa lan handiagori dagokiola badirudi ere, kolonizazio prozesua eta populazioaren hazkundea agerikoak direla esan dai- teke. Horrela, 2004ean bikote kumatzailerik ez egotetik 20 bikote inguru izatera pasatu zen 2014-15 urteetan. Espainia mailan leku askotan espeziearen beherakada somatzen den honetan, Gipuzkoako errealitatea nolabait ezohiko gertaeratzat jo daiteke. Testuinguru honetan azken urteotan ahalegin nabarmena egin da gure lurraldean espezie honen behaketa lanetan. Artikulu honek Gipuzkoan miru gorriari egin zaion jarraipenaren emai- tzak biltzen ditu, 2020ko kume denboraldira eguneratuta. 32 lurralde (bikote) topatu dira.

    Beraien kokapena ez da uniformea lurralde guztian zehar. Hego ekialdean kokatzen dira bikote gehienak. Txitatzeko arrakasta altua izan da, %85,2koa eta 2,0 txita/bikoteko pro- duktibitatea (1,3-1,4 txita bikoteko umatu ez duten bikoteak gehitzen baditugu). Honek adierazten du Gipuzkoako lurraldea egokia dela miru gorriak umatu ahal izateko. Hau guz- tia oso garrantzitsua izan daiteke ez bakarrik bertoko populazioa finkatzeko garaian baizik eta inguruko lurraldeak kolonizatzeko eta indartzeko orduan.

    Gipuzkoan baso asko dagoela kontutan harturik, miru gorriari leku irekietarako zaletasuna nabarmentzen zaio eta, hortaz, agerian geratzen da landazabalak zer balioa duen espezie honen kontserbaziorako. Bada, horrela, garrantzitsua da ikerketak egitea hegazti honek bere lurraldea nola erabiltzen duen jakiteko, baita zer landazabal mota duen gustukoena

  • English

    Since the beginning of this century, the province of Gipuzkoa has witnessed a remarkable increase in its red kite Milvus milvus breeding population. Although this may in part be attributable to an increase in sampling efforts, the population of this species is clearly in expansion. This species was reported to be absent as a breeding bird in 2004, but during the period 2014-2015 more than 20 adult breeding birds were counted. In view of the fact that this species is in decline in many parts of Spain, the situation in Gipuzkoa is, to some extent, an anomaly. This study has been carried out with the goal of updating the size of the breeding population of the red kite in Gipuzkoa in 2020. Overall, 32 territories were detected. Their geographical distribution was not uniform, as many of them tended to be concentrated within the southeastern part of Gipuzkoa. The breeding parameters were high (success, 85.2%; productivity, 2.0 chicks/pair, range 1-3, 1.4 chicks/pair if we also consider those territories where breeding failed). This relatively high breeding output may play a role not only for the colonisation process already existing within the region, but also to reinforce other populations which breed close by. Gipuzkoa is a region with a very dense woodland cover, but the red kite tends to occupy open habitats, with a pro- portionally lower amount of wooded habitats. This highlights the great value of traditional farmland habitats for the conservation of the red kite in Gipuzkoa. Thus, it is important to promote studies aimed at determining the use of the territory as well as defining the opti- mal habitat for the species.


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus