O exilio dos cristiáns novos en Galicia: O exemplo da familia de Francisco Sánchez

• Suso Vila ^[1]
  1. [1] Academia Montsefarad, Chaves
• Localización: Murguía: revista galega de historia, ISSN 1696-9197, Nº. 45-46, 2022, págs. 91-113
• Idioma: gallego
• Texto completo no disponible (Saber más ...)
• Resumen
  • galego

    A familia do filósofo Francisco Sánchez é un exemplo do exilio de moitos xudeoconversos en Galicia ao longo do século XVI. Acollidos e integrados na sociedade católica a ameaza da Inquisición e dos seus procesos abre a vía da fuxida cara a lugares máis permisivos. As ligazóns familiares de Francisco Sánchez son máis amplas e complexas das que tradicionalmente se teñen estudado, amosando as redes de apoio familiar que permitían a fuxida pero tamén o comezo nun novo lugar. Os pasos que a familia Sánchez e os seus parentes dan para saír de Galicia na segunda metade do século XVI, aínda que descoñecidos, en boa parte ficarían reflectidos de forma indirecta en diversos documentos que permiten facer non só un percorrido na súa particular diáspora senón tamén establecer a fuxida como un feito a ocultar aos demais para non levantar suspicacias ou desconfianzas nas novas sociedades de acollida ou mesmo no acceso a cargos nas institucións públicas e académicas.

  • English

    The family of the philosopher Francisco Sánchez is an example of the exile of many converted Jews in Galicia throughout the 16th century. Welcomed and integrated into Catholic society, the threat of the Inquisition and its processes opens the way to escape to more permissive places. Francisco Sánchez's family connections are broader and more complex than what has traditionally been studied, showing the family support networks that allowed the flight but also the beginning in a new place. The steps that the Sánchez family and their relatives take to leave Galicia in the second half of the sixteenth century, although largely unknown, would be indirectly reflected in various documents that allow not only a journey through their particular diaspora but also to establish their escape as a fact to hide from others so as not to raise suspicions or mistrust in the new host societies or even in accessing positions in public and academic institutions.