Argentina
La tierra que empezaba a arder. Último regreso a Siria (2019) de Cynthia Edul configura una constelación de imágenes del pueblo sirio a partir de tres estrategias de representación: figuras espacio-temporales; la inclusión intermedial a partir de fotogramas y fotografías; y la trama familiar y personal que permite ampliar una escritura que se funde en la intersección entre ficción e investigación como modos para figurar un pueblo que a priori se presenta como inaprensible.
La tierra que empezaba a arder. Último regreso a Siria (2019) de Cynthia Edul configura una constel·lació d’imatges del poble Sirià a partir de tres estratègies de representació: figures espai-temporals; la inclusió intermèdia a partir de fotogrames i fotografies; i la trama familiar i personal que permet ampliar una escriptura que es fon en la intersecció entre ficció i investigació com a modes per figurar un poble que a priori es presenta com a esquivant.
La tierra que empezaba a arder. Último regreso a Siria (2019) by Cynthia Edul configures a constellation of images of the Syrian people based on three representation strategies. There are space-time figures, the intermediate inclusion from frames and photographs, and the family and personal plot that allows to expand a writing that is based on the intersection between fiction and research as ways to figure a people that a priori is presented as elusive.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados