Ayuda
Ir al contenido

Dialnet


El teatro religioso de Tirso de Molina, en el marco antropológico de la literatura del Barroco

    1. [1] Universidade de Santiago de Compostela

      Universidade de Santiago de Compostela

      Santiago de Compostela, España

  • Localización: Estudios mindonienses: Anuario de estudios histórico-teológicos de la diócesis de Mondoñedo-Ferrol, ISSN 0213-4357, Nº. 37, 2024 (Ejemplar dedicado a: Homenaje a D. Segundo L. Pérez López. Volumen II), págs. 945-964
  • Idioma: español
  • Títulos paralelos:
    • The religious theater of Tirso de Molina, in the antropological context of the Baroque literature
    • O teatro relixioso de Tirso de Molina, no marco antropolóxico da literatura do Barroco
  • Texto completo no disponible (Saber más ...)
  • Resumen
    • español

      En el teatro religioso de Tirso de Molina alcanza amplia resonancia la doctrina del Concilio de Trento, que también formula Cervantes, al poner en boca de don Quijote que la fe salva pero que "la fe sin obras inútil es y ocisa. De la necesaria conjunción de la fe y las obras, en el Condenado por Desconfiado , fallaría la firmeza de la fe, mientras que en el Burlador de Sevilla fallarían clamorosamente los comportamientos, llevado don Juan por su hedónica instalación en el presente y en la mundanidad, expresada en aquello en que de continuo se reitera: "largo me lo fiais".

    • galego

      No teatro relixioso de Tirso de Molina acada ampla resonancia a doutrina do Concilio de Trento que tamén formula Cervantes ó poñer en boca de don Quixote que a fe salva, pero que "a fe sen obras inútil é e ociosa". Da necesaria conxunción da fe e mais as obra no Condenado por Desconfiado falla a firmeza da fe, mentres que no Burlador de Sevilla fallarían evidentemente os comportamentos, levado don Xoan pola súa hedonista instalación no presente e na mundanidade, expresada naquilo en que decotío se reiter: "Para longo mo fiades".

    • English

      In the religious theater of Tirso de Molina, the doctrine of the Council of Trent, which Cervantes also formulates, reaches wide resonance, when he puts in the mouth of Don Quixote that faith saves but that "faith without works is useless and idle". From the necessary conjunction of faith and works, in The condemned for Distrustful, the firmness of faith would fail, while in The trickster of Seville the behaviours would fail clamorously, carried don Juan by his hedonic installation in the present and in wordliness, expressed inwhat is continually reiterated: "long me you trust".


Fundación Dialnet

Dialnet Plus

  • Más información sobre Dialnet Plus

Opciones de compartir

Opciones de entorno