Ha sido reseñado en:
Alfonso Álvarez Cáccamo: As baleas de Eduardo Reinoso: Edicións Xerais de Galicia, Vigo, 1990
A Trabe de ouro: publicación galega de pensamento crítico, ISSN 1130-2674, Nº. 5, 1991, págs. 123-124
Grial: revista galega de cultura, ISSN 0017-4181, Nº. 109, 1991, págs. 146-149
" Habería que dicir dela, en primeiro lugar, algo no que todos os membros do xurado que a premiaron se manifestaron concordes: é divertida, lese nun arrauto, non permite que o lector se despegue. E un ichó, no que ficamos entrampados; un illó no que nos envisgamos. Pola súa visualidade, polo ben que pinta unha película na que non se pode durmir. "
O propio autor califica a súa novela como realismo esperpéntico, ou realismo exaserado con elementos surrealistas. É unha historia tráxica dun home solitario, soñador, quizais romántico, que fracasa, na que se mesturan notas de humor.
Eduardo Reinoso é unha persoa vulgar, con pouca cofianza nas súas propias forzas, que ten un pasado gris e que un bo día comenza a soñar con baleas e cachalotes que lle van dicindo o que ten que facer para triunfar. Na novela desfilan unha galería de personaxes, onde non faltan contrabandistas de cocaína, curas, armadores, políticos e unha muller de pel verdosa, Saritiña, da que Eduardo Reinoso acaba namorandose.
O lector ten nas mans, pois, unha nova aposta. Igual que con " Crime en Compostela " de Carlos Reigosa inauguramos practicamente o xénero policiaco nas nosas letras, a novela de Alvarez Cáccamo ensaia un novo territorio: o humor, as veces tamén a gargallada. Pero cunha decidida vocación de estilo.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados