No teatro de Euloxio R. Ruibal non é difícil atopar unha recorrente volta ao irracional e primitivo acompañada dun enfoque escénico que repousa no mítico e máxico, na experimentación coas pautas rituais e ritualistas da acción. O rito e o xogo son medios idóneos para acadar a reteatralización da escena, facendo patente a realidade oculta das cousas, recuperando a esencialidade do actor espido fronte ao público e instaurando a necesidade de representar a liberdade creadora do primixenio.
Euloxio R. Ruibal: glosario
págs. 9-25
págs. 27-39
págs. 41-55
Hermeneuse de Zardigot: traxedia, existencialismo e sicoanálise
págs. 57-102
págs. 103-112
págs. 113-138
págs. 139-154
O Cabodano, comunicacións patolóxica e conflicto dramático: notas dispersas para unha dramaturxia posible
págs. 155-208
O son da buguina: xogos de ficción ou a novidade saudosa
págs. 209-230
O xogo dramático no teatro infantil de Ruibal
Sury Sánchez
págs. 231-246
De "cartel de cego" a Casarriba: a fantástica viaxe narrativa de Euloxio R. Ruibal
págs. 247-281
págs. 283-302
Euloxio Ruibal: vintecinco anos de vivir e escribir en Galicia (apuntes biobibliográficos)
págs. 303-325
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados