Santiago de Compostela, España
En la España del tardofranquismo y de la Transición a la democracia la población se encontró cada vez con más espacios de sociabilidad en los que estaban implicados activistas antifranquistas o simplemente personas que buscaban un cambio para establecer una cultura democrática en el conjunto de la sociedad. Estos espacios brotaron a través de los diferentes movimientos sociales que se dieron en los ambientes universitarios y en los grandes conflictos obreros, pero también en otros contextos como fue el movimiento ciudadano. Estos movimientos sociales se fueron transformando en actores políticos, sociales y culturales hasta convertirse, mediante procesos de participación comunitaria en espacios de educación cívica protagonistas de una transición invisible; un proceso mediante el cual las personas comenzaban a interrogarse sobre su realidad como primer paso para su transformación. Podemos examinar este proceso a la luz de la educación social, e incluso, tomando en consideración la teorización freiriana sobre los procesos dialóxicos de concienciación social comunitaria. Esta práctica educativa se realiza a través de un proceso dialógico que incorpora la acción y la reflexión en comunidad.
During the final decades of the Franco regime and subsequent Transition to democracy, people in Spain found themselves with increasing access to social spaces in which to convert their anti-Franco sentiment into actions or simply to seek change for a more democratic society. These spaces emerged around the increasingly influential university, labour and citizens movements in the country, and by processes of community participation became spaces of civic education for an ‘invisible transition’ by the people, in which critical questioning of the prevailing reality marked a first step towards transforming it. This article examines the process in the light of Freire’s theory of social pedagogy and the dialogical processes of community social awareness, action and reflection.
Na España do tardofranquismo e da Transición á democracia a poboación atopouse cada vez con máis espazos de sociabilidade en que estaban implicados activistas antifranquistas ou simplemente persoas que buscaban un cambio para establecer unha cultura democrática no conxunto da sociedade. Estes espazos agromaron a través dos diferentes movementos sociais que se deron nos ambientes universitarios e nos grandes conflitos obreiros, mais tamén noutros contextos como foi o movemento cidadán. Estes movementos sociais fóronse transformando en actores políticos, sociais e culturais ata converterse, mediante procesos de participación comunitaria, en espazos de educación cívica protagonistas dunha transición invisible; un proceso mediante o cal as persoas comezaban a interrogarse sobre a súa realidade como paso primeiro para a súa transformación. Podemos examinar este proceso á luz da educación social, e, incluso, tomando en consideración a teorización freiriana sobre os procesos dialóxicos de concienciación social comunitaria. Esta práctica educativa realízase a través dun proceso dialóxico que incorpora a acción e a reflexión en comunidade.
Na Espanha do tardofranquismo e da Transição à democracia a população encontrou-se a cada vez com mais espaços de sociabilidad nos que estavam implicados activistas antifranquistas ou simplesmente pessoas que procuravam uma mudança para estabelecer uma cultura democrática no conjunto da sociedade. Estes espaços brotaram através dos diferentes movimentos sociais que se deram nos ambientes universitários e nos grandes conflitos operários, mas também em outros contextos como foi o movimento cidadão. Estes movimentos sociais foram-se transformando em actores políticos, sociais e culturais até converter-se, mediante processos de participação comunitária em espaços de educação cívica protagonistas de uma transição invisível; um processo mediante o qual as pessoas começavam a interrogar sobre sua realidade como primeiro passo para sua transformação. Podemos examinar este processo à luz da educação social, e inclusive, tomando em consideração a teorización freiriana sobre os processos dialóxicos de concienciación social comunitária. Esta prática educativa realiza-se através de um processo dialógico que incorpora a acção e a reflexão em comunidade.
© 2001-2025 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados